Music blog avant la lettre

Categorie: Albums Pagina 1 van 4

Been Stellar en een veelbelovende “Scream From New York, NY”

Been Stellar en een veelbelovende "Scream From New York, NY"

Vrijdag uitgekomen: Scream From New York, NY, het debuutalbum van de sterk opkomende Been Stellar. Eerder schreven we al enthousiast over singles Pumpkin en Sweet. Het jonge Amerikaanse vijftal, dat met een EP en een reeks singles zich sinds 2022 in de kijker wist te spelen bij muziekliefhebbers, laat op het album een volwassen geluid horen met invloeden uit shoegaze gecombineerd met die rauwe, ontevreden New York sound, eerder succesvol gebracht door bands als The Strokes, Interpol en Sonic Youth. Bij praktisch elk optreden krijgt de band wel een opmerking over The Strokes voor de kiezen, vertelt bassist Nico Brunstein aan NME: “We hadden er eerst een hekel aan, maar we zijn een vijfkoppige band uit New York, dus dat is gewoon wat je kunt verwachten.” Vanaf de openingstrack Start Again wordt je de hectische straten van die metropool opgesleurd. “New York is wasted, start again”, zeurtzingt Sam Slocum herhaaldelijk met een muur van gitaren achter hem. De rauwe en ontevreden sound van nummers als Passing Judgement, All In One en hoogtepunt Can’t Look Away bouwen verder op dit sentiment van New York als een harde, meedogenloze stad. Tegelijkertijd bieden tracks als Pumpkin en Takedown een meer melancholische en dromerige sfeer, die de verborgen tederheid en menselijke verbinding binnen de koude en onverschillige omgeving van New York proberen te belichten. Het levert een veelbelovend debuut op.

YouTube player
Hockey Dad keert terug naar de basis op "Rebuild Repeat"

Hockey Dad keert terug naar de basis op “Rebuild Repeat”

Hockey Dad keert terug naar de basis op "Rebuild Repeat"

Fijne gitaarplaat: Rebuild Repeat van het Australische Hockey Dad. Het is boeiend om te zien hoe deze jeugdvrienden uit Wollongong, die ooit begonnen met jammen in een bescheiden familiegarage, miljoenen streams weten binnen te harken. Met een nieuwe samenwerking in songwriting en productie met Alex Burnett van Sparkadia, bouwt Rebuild Repeat voort op een decennium van muziek maken en touren. Veel van de nieuwe nummers werden geschreven tijdens 10-minuten sessies op akoestische gitaar, aangemoedigd door Burnett – een terugkeer naar de basis voor de ervaren band. Hier en daar moeten we denken aan het betere werk van een band als We Are Scientists, zoals op het zeer fijne Wreck & Ruin. Andere favorieten zijn opener Base Camp, Road Signs en Still Have Room (met meer dan 4 miljoen streams by far het populairste nummer van de plaat). Je zou kunnen stellen dat Rebuild Repeat Hockey Dads meest volwassen album tot nu toe is. Het zit vol met aanstekelijke melodieën en pakkende hooks, terwijl het tekstueel thema’s zoals veerkracht, groei en de alledaagse uitdagingen van het moderne leven onderzoekt. Lekker.

YouTube player

Nu te beluisteren: sterke debuut EP van Cardinals

Nu te beluisteren: sterke debuut EP van Cardinals

Wij voelen veel liefde voor de Ierse rockband Cardinals. De vaste bezoeker weet dat al, twee voorproefjes van de vandaag uitgekomen debuut-EP vonden al hun weg naar onze blog. En de geoefende luisteraar had natuurlijk al gespot dat, op het gruizige Amphetamines na, alle tracks van de EP tot aan vorige week gefaseerd waren gedropt. Volledig volgens de trend in muziekland. Afijn, het pakketje van zes tracks is sinds vandaag in z’n geheel te beluisteren en is zeer goed.

De muziek van Cardinals combineert Ierse muzikale tradities met moderne invloeden, en het resultaat is een eclectische mix van shoegaze, Ierse folk en rock. De band streeft naar een muziekstijl die hen uit hun comfortzone haalt en tegelijkertijd persoonlijk en toegankelijk blijft. ‘Als we met onze muziek iemand het gevoel kunnen geven dat ze minder alleen zijn, dan is dat geweldig,’ aldus frontman Euan Manning.

Het zestal uit Cork krijgt steeds meer lof voor hun shoegazerige rocksongs, vaak eindigend in een indrukwekkende muur van geluid. Fontaines D.C. zanger Grian Chatten heeft ze ook opgemerkt en noemde ze al op BBC Radio 1 “one of my favourite new bands.” De titelloze debuut-EP bevat onder andere het spannende If I Could Make You Care, het zwierige Roseland en het onder twee minuten klokkende Nineteen, dat net zo goed op dat opwindende debuutalbum van The Vaccines had kunnen staan. Wij zijn fan. Maar dat wist je al.

YouTube player

The Howlers droppen opgewekt debuutalbum “What You’ve Got to Lose to Win It All”

The Howlers droppen opgewekt debuutalbum "What You've Got to Lose to Win It All"

Zeer vermakelijk debuutalbum: What You’ve Got to Lose to Win It All van The Howlers. Het trio uit Oost-Londen, met de Nederlandse bassist Guus ter Braak, heeft het grootste deel van hun carrière beleefd tijdens de lockdown. Inspiratie halen ze uit een gevarieerde mix van invloeden, variërend van de filmscores van Ennio Morricone en John Williams tot artiesten als Tinariwen, Kurt Vile, Black Rebel Motorcycle Club, Miles Kane en The Black Keys. Met uitgestrekte nummers die hier en daar filmische landschappen oproepen, neigt het soms naar escapisme. Misschien helemaal niet zo verwonderlijk, gezien frontman Adam Youngs ervaringen in de afgelopen twee jaar. Twee levensbedreigende ziekten binnen twee maanden, het verlies van vier familieleden en twee dierbare vrienden, en de daarop volgende onmetelijke rouw hebben allemaal een grote rol gespeeld in de creatie van de nummers. Een gevoel van pluk de dag is onmiskenbaar bij het luisteren naar deze door Black Honey geproduceerde gitaarplaat, met uitschieters zoals Lady Luck, On The Run (Over You) en Nothing To Lose.

YouTube player

Big Special imponeert op debuutalbum “Postindustrial Hometown Blues”

Big Special imponeert op debuutalbum "Postindustrial Hometown Blues"

“Ik haat de Tories, het is allemaal tegen het volk,” zei Joe Hicklin van Big Special onlangs tegen NME. “De arbeidersklasse is compleet onzichtbaar. Het is allemaal rotzooi. Ik wou dat alles zou afbranden zodat we opnieuw kunnen beginnen.” Deze woorden vatten de geest van Postindustrial Hometown Blues, het debuutalbum van Big Special, perfect samen. Het album is een goed geslaagd portret van de hedendaagse arbeidersklasse en de sociale en politieke uitdagingen waarmee zij worden geconfronteerd. Met een combinatie van rauwe punk, diepe blues en invloeden uit funk en hiphop, weet het duo uit de Midlands een divers en indringend geluid neer te zetten. De poëtische teksten zijn doordrenkt met een gevoel van frustratie, onrechtvaardigheid en verlangen naar verandering. Politieke ontevredenheid en maatschappelijke ongelijkheid weerspiegelen de thema’s die door het hele album heen resoneren. Nummers als Black Country Gothic en Butcher’s Bin laten de veelzijdigheid van het duo horen, terwijl tracks als Desperate Breakfast en Shithouse de rauwe energie en emotie van de arbeidersklasse tot uiting brengen. Intrigerend debuut, dat elke luisterbeurt nog beter en intenser lijkt te worden.

YouTube player

Swim School ziet het goed op geweldige ‘Seeing It Now’

Het Schotse Swim School kwam vorig jaar bij ons op de radar met het zeer toffe Delirious, die inmiddels bijna 1 miljoen streams aantikt. De single prijkt op hun derde EP Duality, dat in juni 2023 uitkwam. Op een debuutalbum moeten we nog steeds wachten, maar met Seeing It Now is er nu een mini-EP (zelf noemen ze het een mixtape, en waarom ook niet). Drie nieuwe liedjes staan erop, waaronder de meer dan uitstekende titeltrack, vol met scheurende gitaren rondom de heerlijke stem van zangeres Alice Johnson. Dat een band als Wolf Alice genoemd wordt als inspiratie, is geen verrassing. Ook op de EP: een akoetische cover van de klassieke Pixies song Where Is My Mind. Opgericht in 2019 als vijftal, groeit de aandacht voor de inmiddels tot trio gereduceerde band zeer gestaag met sterke EP’s en voorprogramma’s bij oa Inhaler en The Amazons. Swim School is net klaar met een eigen sold-out tour door de UK en speelt op 18 september op het invloedrijke showcase-festival Reeperbahn in Hamburg; hopelijk volgt een Nederlandse datum gauw (Eurosonic?).

YouTube player

Op “Forgiveness Is Yours” stuurt Fat White Family je alle kanten op

Een plaat die inmiddels vier weken uit is en steeds meer onder de huid van ondergetekende is gaan zitten: Forgiveness Is Yours van Fat White Family. Een bijzondere worp van de Britse band rondom Lias Kaci Saoudi. Opener The Archivist zet meteen de toon, met een door Lias voorgedragen gedicht en minimale begeleiding van onder andere, jawel, een blokfluit. Zelf noemde hij het een bewust gekozen valse start, maar het werkt wel. Het zuigt je de plaat binnen. Zeker als het daarna over gaat in de door een dwarsfluit beheersende freakfolk-track John Lennon. “1980, that was fucking ages ago,” zingt Lias op het prijsnummer. Bij onze dansende buren lezen we dat de zanger / songwriter in een biografie zijn Fat White Family “een drugsband met een rockprobleem” noemt, en naarmate de plaat vordert met even curieuze als intrigerende tracks als Polygamy Is Only For The Chief, Visions of Pain en Feed The Horse valt dat steeds beter te begrijpen. Tussendoor is er wel de groove van Bullet of Diginity (Goede openingszin: “You say you’re just 31; what’s that in cannibal years?”), het zwierige Religion for One en het opwindende Work (“Job hunters to the left of me, job hunters to my right”). Een trip, noemen we een luisterbeurt dan. Dat in het midden een expliciet spoken word stuk staat, Today You Become a Man, dat gaat over Lias’ besnijdenis in Algerije toen hij vijf was (“I knew we weren’t going book shopping”) verbaast dan ook niet meer. Dit is geen review, er komen geen sterren. Maar als je een plaat zoekt die je bij de les houdt en alle kanten opstuurt, moet je deze een paar keer opzetten. Fascinerend spul.

YouTube player

Pagina 1 van 4

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén